14 VI, 15 VI 2018 - Twoja dusza jest dla Boga skarbem nieocenionym

Czwartek, 14 czerwca

7.50

Tak synu, zastanawiasz się cóż mam Ci powiedzieć. Cóż mam.

Jednak czynię jeszcze raz wyjątek teraz i do jutra do Twego wyjścia z noclegu. Puszczam to wszystko w niepamięć.

Panie Jezu..

- Panie Jezu mam dość siebie. ( Nie w znaczeniu tego świata, ale dla Ciebie).

- Masz dość? Zaiste.

Lecz ja jestem Bogiem a Ty moim stworzeniem.

Jak powiedziałem: puszczam to wszystko w niepamięć co było do jutra rana. <czyli także to co będzie niedobrego do jutra rana. Uzup. C. P.>

- Panie Jezu!

- Tak dziecko.

- A czy mogę dziękować Ci, adorować Cię, modlić się jak co dzień?

- Przede wszystkim rozważaj.

…..........................................................................

Piątek, 15 czerwca

11.50

Znów się rozpraszasz dziecko. Jeśli mówię zapisz, to zapisuj niezwłocznie. To, że jesteś po śniadaniu (lekkim śniadaniu, ale to Ci wystarczy) przy stoliku, na otwartym powietrzu w tej hiszpańskiej miejscowości, nie oznacza, że masz dodatkowy powód do zwlekania czy rozpraszania się.

- Tak Panie Jezu.

- Jak myślisz co zapiszemy dziecko?

- Nie jestem wart by cokolwiek zapisać.

- Tak dziecko w znaczeniu relacji Twojej do Mnie, Twych wysiłków w stosunku do Mojej Miłości. Lecz Twoja dusza jest dla Boga skarbem niecenionym, a wypływa to wszystko tylko z głębin Bożego Miłosierdzia.

- Chwała Tobie Chryste.

- Skromnie jest w Twojej duszy gdy idzie o zwroty do Mnie. Niewieście potrafiłbyś znacznie ładniej mówić. Nauczyłeś się tego, wypracowałeś swój własny styl, wiesz jak to robić. Lecz Mnie Bogu nie umiesz.

- Ty jesteś Boże nieogarniony. Niewieście mogę ładnie mówić gdy tylko mi się podoba i odwzajemnia mój stosunek do mnie. A do Ciebie Panie?

- Do Mnie miłość, szacunek, radość z mego nieustannego przebaczania, radość z tego, że się jest moim dzieckiem.

- Panie Jezu najdoskonalszy, mój Panie niezgłębionego Miłosierdzia.

-:)

- Zaiste Panie puściłeś w zapomnienie. Powiedziałeś i tak uczyniłeś. Tak jeszcze nie było.

- Wyjednała Ci to Matka Boża z Garabandal. Czy więcej coś powiem. Ty rozumiesz dziecko. Jednakże powinieneś się wyspowiadać a jak będziesz w Garabandal pójść na mszę i przyjąć Komunię przynajmniej w niedzielę.

- Jak to zrobię?

- Kto wie dziecko może będzie tam polski ksiądz.

- To możliwe Panie jeśli przyjechałaby jakaś polska grupa, lecz jeśli nie?

- Tak jak pomyślałeś. Napiszesz swój grzech na kartce korzystając z internetu i rozmówek. Zatem przetłumaczony z prośbą o rozgrzeszenie i wyrażenie żalu.

- Dziękuję, Panie Jezu, Matce Bożej z Garabandal.

- Wiem, że przede wszystkim mi dziękujesz, lecz zawsze należy mojej Mamie, która jest przecież pośredniczką wszelkich łask a jest to nauka Kościoła, jak i w tym przypadku szczególnie.

- Panie Jezu wielbię Twoje niezgłębione Miłosierdzie..

- Wiem dziecko, że wolałbyś stracić swą rękę niż sprawić mi przykrość. I wiem, że to jest szczere. Dlatego Ci przebaczam a nawet jak w tym przypadku puszczam w niepamięć.

- Wielbię Panie Jezu Twoje niezgłębione Miłosierdzie.

Przed takim miłosierdziem przenika Mnie dreszcz.

- Tak dziecko, bałbyś się też miłości ziemskiej gdybyś nie potrafił jej odwzajemnić lub mało potrafił.

Zakończymy dziecko bo musisz iść. Spakować się

po noclegu i wyprowadzić z pokoju. Potem autobus.

- Tak Panie. Chwała Tobie Chryste.

13.45

Znów się dziecko odrywasz. Wziąłeś notatnik aby zapisać, że bizcocho to zwykła babka na co się „naciąłeś”, bo myślałeś, że to typowe kawiarniane ciastko.

- Tak Panie Jezu, przepraszam.

- W Polsce nie podają w kawiarniach zwykłej babki, a tu jak widzisz.

Tak dziecko, często Cię odrywam gdy chcesz coś zrobić, ale nie jest to niezbędne w tym czasie. Popatrz jaki jestem delikatny.

- Tak Panie Jezu, ledwo puściłeś w zapomnienie wrócił szatan ze swoimi bluźnierstwami.

- I teraz i wcześniej powtarzam Ci: staraj się.

- A na czym to winno polegać Panie?

- Na miłowaniu Mnie, na miłowaniu swej duszy, na delikatności w stosunku do Mnie. Proszeniu o delikatność uczuć w stosunku do Mnie. Bycie szlachetnym w stosunku do Mnie. Dbaniu o Mnie. Tkliwości w stosunku do swego Chrystusa. Niezbędna jest modlitwa, jak najwięcej. Ty zaś masz na nią dużo czasu. Teraz w podróży, na wyjeździe jest inaczej, ale jednak możesz znaleźć na nią czas. Jeśli się rozpraszasz to w kościele, a tu są one otwarte i ludzie także modlą się w kościołach < Pan Jezus ma to zapewne na myśli, że nie przychodzą tylko sami zwiedzający z którego powodu nie byłoby dobrej atmosfery do modlitwy>.

- Panie Jezu ten sen, który dzisiaj miałem czy można uznać za prawdziwy?

- Tak dziecko. Podobnie obroniłem Cię przed szatanem. Rzuciłby się na Ciebie. Więc patrz na moją łaskawość i doceń ją. Tak to małe słowo, ale też tak Tobie mówię i innym. Doceńcie to co na co dzień dla was robię a dla Ciebie szczególnie.

- Mówiłeś, Panie niedawno o trzech latach czyśćca dla mnie a ostatnio, że mój czyściec byłby cięższy od wielu z czytelników tych przekazów gdybym wtedy umarł jak i oni by zmarli.

- I tak było dziecko, a teraz? Cofnąłeś się, niestety. Teraz byłoby więcej czyśćca. Pięć lat.

- Mój Boże i jak możesz utrzymywać przekazy u kogoś kto z trzech lat czyśćca spadł na pięć.

- To, że Ci przebaczam lub puszczam w niepamięć nie znaczy, że nie masz wynagradzać teraz lub w wieczności.

Czerwony jesteś synu ze wzburzenia wewnętrznego, przykrości. Tak to jest dziecko. To są odwieczne prawa Ojca, których nie można przekroczyć.

- A czy w tych pięciu latach gdybym w tej chwili umarł na przykład, miałbym ulgi?

- I to dużo dziecko. Wstawiałeś się za duszami czyśćcowymi od czasu gdy byłeś nastolatkiem. Miałbyś dużo ulg bo Twoja miłość i współczucie musi być wynagrodzona.

- Ale byłoby to pięć lat (?).

- Dziecko moje, wyrok Boży może być zmieniony. Ale tylko Bóg zna swoje odwieczne wyroki. Mówimy jednak o pięciu latach.

- Jaki regres jednak. Z trzech lat na pięć.

- Mówię to po to abyś zrozumiał.

Niech też czytając to czytelnicy rozumieją i nie zazdroszczą niektórzy i nie chcą jak Ty otrzymywać ode Mnie słowa.

Nawet gdybym obsypał Cię złotem na tym świecie i prostował Ci drogi cóż z tego jeśli po śmierci czekałoby Cię większe cierpienie niż tego, którego nie obsypałem złotem i nie prostowałem mu dróg.

- No to ładnie, Panie Jezu – 5 lat.

- Cóż chcesz moje dziecko. Zapracowałeś.

- Czy możliwe jest wynagrodzenie do końca roku aby przynajmniej powrócić do tych trzech lat?

- Mam nadzieję moje dziecko, że będzie to możliwe w Twoim przypadku. Mógłbyś jednak i zasłużyć na Niebo. Jest to możliwe. Ufam jednak, że stan Twojej duszy będzie lepszy niż gdy obwieściłem Ci te trzy lata.

- To trudne Panie?

- Nie wystarczy się do Mnie uśmiechnąć i powiedzieć: Kocham Cię Panie Jezu.

Staraj się dziecko.

- Dobry jest Panie ten zimny prysznic.

- Jestem sprawiedliwy. To, że jesteś moim wybranym nie znaczy, że możesz mieć szczególne ulgi, wręcz przeciwnie, więcej od ciebie wymagam.

- Tak regres Panie.

- Krew uderzyła Ci do twarzy. To dobrze dziecko.

- Dopiero to do mnie dociera Panie.

- Tak dziecko, bywa, że masz spóźniony refleks jak mówicie. Masz tak od dzieciństwa. Ogólnie jesteś powolny, choć masz nieraz jeszcze kocie ruchy, a byłeś taki szczególnie dawniej.

- Panie Jezu teraz mi się zrobiło niedobrze. Boję się, że mogę zwrócić. Jakże będą wymiotował w czyśćcu! Na sucho.

- A skąd wiesz, dziecko?

- Tak mi się wydaje.

- Opierasz się na jednej rzeczy. Tak, będziesz wymiotował. A straszne to będą wymioty. Lecz przecież Twój czyściec gdy idzie o długość będzie lekki (gdybyś teraz zmarł oczywiście).

- Taki regres Panie. Że mnie nie odrzuciłeś?

- Takie jest Moje Miłosierdzie, dziecko, w stosunku do Ciebie. Powiedzieć Ci kiedy bym Cię odrzucił to znaczy odebrał te przekazy i moją drogę?

- Tak Panie.

- Gdybyś kogoś zabił. Lecz wtedy nie uchroniłbym Cię także przed więzieniem. Mówię tu o zabiciu nie w obronie własnej. Gdybyś zgwałcił kobietę, niezależnie od jej wieku. Gdybyś dokonał rozboju, w biały dzień, z bronią w ręku. Gdybyś handlował narkotykami i ludzkimi organami.

- Panie to straszne.

- Mówię kiedy bym Ci odebrał ostatecznie moją drogę.

Tak dziecko, powinieneś był jednak odłożyć ten cukier do herbaty skoro na nim pisze Jesus (Sanchez) a są inne.

Diabeł cały czas czuwa. Nie bądź leniwy dziecko. Szybko go wsypałeś aby nie zanieść z powrotem, a Twój stolik jest bardzo blisko lady gdzie jest cukier w torebeczkach.

- Och Panie.

Jak w ten sposób pójdę do przodu?

- Bądź więc uważny i bądź moim pilnym uczniem.

Cóż, zmarkotniałeś dziecko. Przytłacza Cię te pięć lat miast trzy. A miałeś nadzieję, że teraz mniej? Za co dziecko?

Czyż nie powiem tym, którzy wyrzucali w moje imię złe duchy i prorokowali: Pójdźcie w ogień piekielny, przeklęci.

- Gdybym miał kierownika duchowego tak by się nie stało prawdopodobnie.

- Tak dziecko, stan Twej duszy byłby wtedy lepszy. Cóż, jak wiesz nie ześlę Ci go w cudowny sposób. Jak wiesz masz tu wykonywać wszelkie potrzebne starania, a daję Ci tu możliwości. Jeśli okaże się, że trzeba by i jeździć na drugi koniec Polski masz tu możliwości. Masz i dostaniesz na to środki. Lecz tak przecież nie będzie. Lecz nawet gdyby była taka potrzeba < domyślnie, będę i jeździł na drugi koniec Polski>. Staraj się o wszystko co potrzebne.

Teraz widzisz, że nie jesteś wyjątkiem wśród dusz wybranych i bez kierownika duchowego stan Twojej duszy pogorszył się. Każdemu takiemu staraniu nawet gdyby było bezowocne błogosławię.

- Dziękuję Panie Jezu. Chwała Tobie Chryste.

- <Nieczytelnie zapisane słowo, prawdopodobnie „zdążymy”> dziecko. Chcesz jeszcze zrobić zakupy bo nie wiesz czy w Garabandal jest jakikolwiek sklep. Chciałbym też abyś odmówił koronkę w kościele.

- Dobrze Panie Jezu. Chwała Tobie Chryste. Dziękuję Panie Jezu.

I proszę Cię o przebaczenie, że się uwsteczniłem.

- Ja już ci przebaczyłem lecz wynagrodzić Bogu trzeba, na tym. Lub co gorzej na tamtym świecie.

- Chwała Tobie Chryste.