13, 14 I 2019

Sobota 12 I, nie było przekazu

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Niedziela, 13 stycznia

- Ne martw się dziecko. Jest uraz, ale nic Ci się nie stanie.

Powiedziałem, że nie ulegniesz nigdy poważnemu wypadkowi jeśli będziesz na Mojej Drodze. Ten nie jest poważny. To był „zwykły” upadek na nartach na śniegu. Na nartach biegowych. Jak powiedziałem: są dla Ciebie za krótkie. Upadłeś na plecy i odczuwasz to jeszcze u podstawy potylicy. Śnieg złagodził upadek i podniosłeś też głowę. Mówiłem, dziecko, byś dbał o kondycję poprzez gimnastykę i pływanie. Łatwo jednak odczuwasz tego rodzaju bóle jak i minimalne nawet uderzenie w głowę. Jest Ci trochę niedobrze lecz staraj się uspokoić i nie przejmować. To nie jest poważny wypadek. Ja dotrzymuję słowa.  Nie będzie potrzebna wizyta w szpitalu ani badania kontrolne. Zaufaj mi.

- Dobrze, Panie Jezu.
- No, dziecko, głowa do góry, jak mówicie. Módl się teraz. Odmawiaj to co miałeś.
- Chwała Tobie Chryste.

//////////////////////////////////////////////

Poniedziałek. 14 styczeń.

10.00

- Nie bój się dziecko. Kark Ci sztywnieje i masz poważną niedyspozycję wrzodową, ale nic Ci nie będzie.

- Dziękuję Panie Jezu.
Pierwszy raz od czasu przekazów tak to się na mnie zwaliło. Miałem iść po bilet lotniczy. A tak muszę się dobrze czuć aby wyjść z domu.
Dajesz Panie, chcesz bym jechał, a potem..
- A potem utrudniam:)?
Czasami tak musi być dziecko.
- Ale, Panie Jezu, wszystko jakby zaczęło się od tego upadku. Mówisz, Panie Jezu, abym dbał o sprawność, ale z tym upadkiem to było też inaczej. Czy to było Twoje napomnienie czy od diabła?
Miałem głupie myśli nieczyste, to znaczy nie będące pociągiem, ale głupie, trywialne i nawet wulgarne.
- Tak dziecko tak było.
- I zostałem napomniany?
- Szatan się w to wmieszał lecz niestety dałeś mu pretekst.
- A to, że mi niedobrze to nie z tego?
- Zatrucie żołądka nie jest z tego.
- Ale i mnie zbiera na wymioty. To nie jest z tego?
-  Nie, to z żołądka.
- To, Panie, nie pojadę na urodziny.
- To prawdopodobne, lecz zobaczymy.
- Miałem się modlić o Łaski. Jak się tak czuję i tak mnie mdli, gdzie modlitwa.
- Ofiaruj to na prośbę o Łaski.
- Tak zrobię Panie Jezu.

- Dlaczego ludzie nie chcą myśleć i gotowi są bardziej poprzeć człowieka, którego nie widzieli nawet na oczy, jak tylko przez media,  niż wybrać Twoje Słowo.

- Tak było, moje dziecko, jest i będzie.

20.02

- Dziękuję Ci, Panie Jezu, że gdy miałem wymioty, które mnie bardzo zmęczyły i zwracałem jedzenie, a raczej przede wszystkim płyn i szarpało mnie, a niewiele tego wychodziło, poprosiłem Cię, Panie, abyś zamienił to na pozbycie się tego za pomocą kału, też ostrego rozwolnienia, które było do czasu wymiotów. Równocześnie powiedziałem, Panie: Jeśli możesz i aby była wola Twoja. W jednej sekundzie ustały wymioty a przyszło rozwolnienie jak przedtem i to tak szybko, że nie zdążyłem zdjąć slipek.

- Tak dziecko, tak mi się podobało uczynić.
- To ja, Panie Jezu, przypomnę jeszcze jedną rzecz, już blisko końca 2017 roku gdy byliśmy tu, w Rzeszowie, na pierwszym mieszkaniu. Mama miała wtedy świeży problem z obojczykiem i działy się z nią inne dziwne rzeczy a ja miałem przeziębienie i musiałem wstawać. Pamiętam poleciłem się wtedy szczególnie św. Siostrze Faustynie, jakoś wtedy szczególniej i bardziej nawet niż zwykle w okresach żywszego nabożeństwa do niej. I przy obieraniu warzyw urżnąłem się, wydawało się, mocno w palec tak jak do kości czy prawie do kości. Ból był taki. Myślę: no to ładnie to jeszcze i to. Zawinąłem czymś szybko od razu i nawet nie popatrzyłem nań żeby zobaczyć krew, możliwe, że to był papier kuchenny. Szarpie, boli.  Odsuwam wreszcie, patrzę i oczom nie wierzę, żadnego śladu, była tylko biała kreska, tak jakby przejechał paznokciem, czy coś podobnego. Mrugam i oczom nie wierzę bo ból szarpiący cały czas jest tak jak przy zacięciu się mocno w palec. A przecież jak i chyba każdemu zdarzyło się to nie raz i wiem z jaką siła ten nożyk pojechał. I ból ten trwał około 15 minut, pulsujący w mięśniach palca, jak przy głębokim rozcięciu i po tym czasie ustał.
- Tak dziecko i tak się zdarza. Zwróciłeś się do niej i uczyniła mały cud. Cieszyła się, że może to zrobić i Ja się cieszyłem. Jak widać o wszystkim nie mówimy co Ci się wydarza. Okazja się znalazła teraz, po ponad roku i Ja to chciałem abyś teraz o tym wspomniał.
- Chwała Tobie Chryste.
- Odczuwasz, dziecko, jeszcze sztywność w karku, ale to przejdzie.
- Dziękuję Panie Jezu.
- Na nic, dziecko, nie zasłużyłeś? To prawda, ale Ojciec nadaje prawa swym dzieciom, mają też je z mocy synostwa Bożego o ile tymi synami chcą być.
- Kocham Cię, Panie Jezu.
- Ale źle się czujesz. Ani do modlitwy, jak tylko myślnej, ani do spania. Ciągle  o Mnie pamiętasz.
- To marne na pewno, Panie.
- Robisz postępy dziecko. Inaczej być nie może.
- Dziękuję Panie Jezu.