Przychodzę do dzieci Adama i Ewy i czynię je godniejszymi.

2015 luty)

Dziś w poniedziałek słyszałem kilka razy od rana „nie zwlekaj” . A dotyczyło to choćby wstępnego oddania się Matce Bożej leżąc na łóżku (choroba).

No i stało się. Wstałem by drukować Ewangelię Valtorty ( tutaj pominięte sprawy osobiste, nieporozumienia rodzinne, a może i przeszkody od złego).

Trochę później.

- Twój kraj rozszarpują szakale.

Po ofiarowaniu się Matce Bożej

- Niegodny jestem Ciebie Panie!

- Niegodny? O to pewne.

Nikt nie jest godny.

Ale ja przychodzę do dzieci Adama i Ewy i czynię je godniejszymi.

- Panie Jezu?

Dlaczego Twoje przekazy nie są znane?

- Niektóre są, niektóre nie.

Są błędy w kościele. I słabości w sercach kapłanów. Coraz częściej stają się urzędnikami. Taki urzędnik – zły urzędnik patrzy by wypełniać tylko literę prawa, a nie używać serca i starać się wyrządzić sprawiedliwość.

Jak widzisz zawsze chodzi o to samo: Literę prawa i serce.

- A ludzie dlaczego sobie nie przekazują? Nie dowiadują się, nie kupują jak w latach osiemdziesiątych.

- Sam możesz sobie odpowiedzieć na to pytanie. Jak widzisz jest mniejsza komunikacja społeczna niż była wtedy między Polakami i innymi narodami, chrześcijańskimi także.

Wiara jest słabsza.

Miłość do ojczyzny mniejsza.

Ludzie szukali wtedy pokrzepienia, bo Polska nie była wolna.

Teraz jednak dzielą się przez internet także i jak widzisz wkładają swoją pracę.

Dają też czasami przekazy do świętych, jak widzisz.

Dużo rzeczy ich rozprasza.

Nie chcą rozważać o przepowiedniach i o świętych sprawach jak dawniej.

Zmieniły się też pokolenia.

- Panie Jezu, nie mam sił na takie sytuacje z ( tutaj usunięte sprawy osobiste, zadrażnienia rodzinne, związane. Być może pełne ich przytoczenie byłoby pomocą dla wielu, jednakże nie ma tutaj wskazówek, zostają więc usunięte).

- Czy to żądanie mój synu?

- Nie Panie, wiem tylko, że jeśli Ty mi nie pomożesz duchowo, to nie będę czuł się całkiem spokojny w tym względzie.

- Panie Jezu jestem taki niedobry. I złość we mnie.

-Jesteś teraz w małym („rozkroku” prawdopodobnie). Ofiaruj to mi, a pozbędziesz się kłopotu.

- Jak mam podejść do tej (słowo nie do końca czytelne, najprawdopodobniej „zadry”, albo i jednak „żądzy”) Panie Jezu?

- Nie zwalaj wszystkiego na (osobiste, usunięte).

Kto mi ufa jest mocny. Twoja nieczystość jest Twym brzemieniem w sprawach związanych z klasztorem jest jak pamiętasz dobrze od siedemnastego roku życia.

(usunięty osobisty fragment, około 10 wierszy)

- To Twoje złości i Twoje myśli. Poranienie od dawna. Czyja i w jakiej części czyja wina teraz nie dochodź.

Nikt nie jest prorokiem w swoim domu tym bardziej w sytuacji jak Twoja.

- Nie mogę się całkiem uspokoić, zbyt wzburzone jest moje serce.

- Zagniewane, chciałeś powiedzieć.