- Nie wiem Panie? Odczuwam Twoją sprawiedliwość.
- I tak trzeba dziecko. Odczuwasz ją w duchu choć dzisiaj było zachowanie (niewłaściwe, z zewnątrz), które Cię rozdrażniło.
I cóż dziecko?
- Nie wiem Panie. Jeszcze to do mnie nie dociera do końca. Ale chyba chodzi o wiarę.
- Tak, o nią chodzi. Gdy jest wiara nie ma dopuszczania diabła.
- Wybacz Panie Jezu.
- Jeszcze Ci dzisiaj nie przebaczę (mimo, że poszedłeś do poprawki do spowiedzi).
Trzeba abyś odczuwał Bożą sprawiedliwość.
- Tak Panie.
- Z Bogiem dziecko.
- Chwała Tobie Chryste.
Jesteś nędzą.
- Jestem Panie.
- Chwała Tobie Chryste.
Lecz pamiętam, że jesteś Bogiem możnym./ Przebaczasz, bo chcesz tego, lecz oto w drzwiach stoi Twoja sprawiedliwość.
Miłosierdzia proszę bo wiem, że za nim stoi sprawiedliwość/ Jej ramię potężne. Każdy niech się go boi.
Wielbimy Cię Panie za Twoje przymioty/ Z Lękiem mówimy sobie: Kim jesteśmy?
Niech nie rozzuchwalają nas Twoje Łaski. Bądźmy pokorni i cisi/ W pokornych ma Pan upodobanie.
A ja jestem marnym Twoim sługą/ Nie chcę dopuszczać myśli jak Cię rozczarowuję Panie,/ a jednak jesteś dla mnie dobry i łaskawy.
Uczyń mnie wedle upodobania swego. I swoim świętym olejem mnie namaść/ Niech moja wiara wzrośnie a miłość ogarnie mnie całego.
Niech nie zapominają ufni w Twoje Łaski,/ że dajesz komu chcesz i nikt Cię nie przymusi.
Ty znasz los człowieka od kołyski aż gdy wyda ostatnie tchnienie./ Nic przed Tobą nie ma tajnego./ Wyroki Twoje sprawiedliwe i pełne Miłosierdzia./ Łaska Twoja z tymi, którzy się go boją/
A tych którzy się Ciebie wyprą ogień wieczny spali./ A umrzeć nie będą mogli konając/ Niech Twa dobroć uchroni nas Panie od potępienia.
Zważ na naszą słabość i żeśmy nieodrodnymi synami Adama i córkami Ewy./ Zapominamy od Tobie rano, w południe i wieczór.
A Ty wszystko widzisz i wybaczasz. Jesteś Ojcem a my Twymi dziećmi.
Nie wypieraj się Twego potomstwa, choć ono wypiera się Ciebie. / Ale każdemu okaż miłosierdzie/ A ja je wielbię Panie i korzę się z powodu mych win.
Me serce niestałe i mało miłujące. Jakie dary dam królowi?/ On ma wszystko. Cóż mu dam. Chce mego serca, posłusznego i pełnego miłości.
Bez Ciebie Panie kroku uczynić nie mogę ni daru złożyć./ Wspomóż mą dobrą wolę i przebacz mi moje grzechy/ Bym Cię chwalił na wieki.
Okaż Łaskę bym w Twym dziedzictwie zamieszkał/ Bo winy moje są ciągle przed Tobą./ A któż z nich sam zdoła się oczyścić.
Ty zaś Panie wejrzyj na Łaski, które mi dałeś/ I dopuść mnie do Swej chwały/ Choć wielkie są moje winy/ To ufam w Twoją dobroć.
Przed Bogiem mym się ukorzę i wór pokutny ubiorę./Ty niczego Panie ode mnie nie potrzebujesz. A ja Ci to dać mogę co sam dopuścisz/ Wszystko jest Twoje ja zaś jestem nagi żebrak.
Przyodziej mnie Panie by moja sromota gniewu Twego nie wzbudziła/ Okryj mnie Panie płaszczem swej łaskawości./ A ja będę Cię chwalił po wieki.
- To wszystko Twoje Panie.
-To pomoże w uzyskaniu przebaczenia.
- Dziękuję Panie Jezu.
- Więcej jednak nie obawiaj się, gdy chcę coś zdradzić. Nie obawiaj się podczas zapisywania i nie blokuj.
- Tak Panie Jezu.
Co teraz, Panie Jezu, mam robić?
- Czyż nie możesz przeglądać obrazów na innym sprzęcie skoro ten zawodzi?
- Mogę Panie.
- Zatem czyń to.
- Dobrze Panie Jezu.
+JMJ
OdpowiedzUsuńNowenna do Dzieciątka Jezus. Od dzisiaj
http://www.sanctus.pl/index.php?grupa=45&podgrupa=46
Henryk Pająk (ur. 15 lutego 1937 w Skarżysku-Kamiennej) – polski pisarz, prozaik, publicysta, wydawca.
OdpowiedzUsuńPochodzi z rodziny chłopskiej. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej. Po studiach krótko pracował jako nauczyciel gimnazjalny, potem dziennikarz rolny w prasie lubelskiej.Twórczość artystyczną zaczynał od poezji. W 1959 był współzałożycielem lubelskiej grupy poetyckiej "Prom", działającej do 1964. W 1960 wraz z innymi członkami grupy należał do kolegium redakcyjnego "Biuletynu Młodego Twórcy". Publikował wraz z nimi również w czasopiśmie "Kamena". W 1962 jego wiersze ukazały się zbiorze poezji pt. "Prom", wydanym przez Wydawnictwo Lubelskie. Często uczestniczył w spotkaniach autorskich dla młodzieży i robotników. Wydał dwa własne tomy poezji. Jeden z nich nosi tytuł Zanim powrócę (1965). W tomiku "Amen" (1993) zamieścił wybór wierszy z lat 1960-1993.
Twórczość prozatorską rozpoczął od beletryzacji pamiętnika Henryka Cybulskiego, przywódcy samoobrony ludności polskiej przed Ukraińcami z UPA na Wołyniu – "Czerwone noce" (1967, 1969, 1974, 1977, 1990). Później z tej samej tematyki napisał powieść "Los" (1969), w której zbeletryzował walki grupy żołnierzy Wołyńskiej 27 Dywizji AK.
Od stycznia 1989 do 1995 był prezesem lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Opublikował kilka książek w odcinkach prasowych.
Był członkiem PZPR. Wystąpił z niej natychmiast po wybuchu stanu wojennego. Od 1985 jest rencistą.
Na początku lat 90. założył w Lublinie własne wydawnictwo "Retro". Publikuje w nim książki swojego autorstwa oraz opracowania innych autorów piszących o zbliżonej tematyce, np. płk. Stanisława Żochowskiego z Australii, byłego szefa Sztabu Narodowych Sił Zbrojnych. Na początku lat 90. wydał 3 tomy tajnych dokumentów UB-SB: "Informator o nielegalnych antypaństwowych organizacjach i bandach zbrojnych działających w Polsce Ludowej w latach 1944-1956", (1993); "Informator o osobach skazanych za szpiegostwo w latach 1944-1984", (1994); "Straceni w polskich więzieniach 1944-1956", (1994). Napisał do nich przedmowy. Był za te publikacje kilkakrotnie przesłuchiwany przez UOP.
Kilkakrotnie wzywano go do prokuratury, w celu złożenia wyjaśnień w sprawie oskarżeń o szkalowanie Żydów i „nawoływanie do waśni na tle narodowościowym i etnicznym”, np. w związku z publikacją książek "Strach być Polakiem" (1997) oraz "Żydowskie oblężenie Oświęcimia" (1999).
link do jego książek:
OdpowiedzUsuńhttps://chomikuj.pl/zulasi/Ksi*c4*85*c5*bcki/Henryk+Paj*c4*85k
A tu książki o Słowianach:
OdpowiedzUsuńhttps://chomikuj.pl/zulasi/Ksi*c4*85*c5*bcki/H+I+S+T+O+R+I+A/S*c5*82owianie