14 IX 2018 cz. 2 O prymacie białej rasy

(po dłuższej przerwie)

21.58

Jezus: O czym będziemy pisać dziecko?
C. P. : O czym Ty chcesz Panie. 
Jezus:  A Ty o niczym nie chcesz, nic Cię nie ciekawi?
Nic nie mówisz?
Moja mała nędzo:)?
I jeszcze Bóg ma za Ciebie wybierać temat:).

C.P. Dlaczego tylko biała rasa ma włosy w różnym kolorze  a inne mają w jednym.

Jezus: Biała rasa pochodzi bezpośrednio od pierwszych ludzi. Jak wiesz z objawień danych Katarzynie Emmerich Adam był blondynem, choć włosy te były bardziej ze światła niż z materii i Ewa ciemnowłosa, o włosach zaplecionych w warkocze. I tak było po upadku. Adam był blondynem, Ewa brunetką. I byli biali oczywiście.

Biała rasa jest rasą wiodącą­. I jest tak w nauce, kulturze i religii gdzie najdoskonalsze jej formy wytworzyła biała rasa. Jednak wszystkie rasy to Boże dzieło. I nie należy im okazywać mniejszego szacunku. Jednak jak w rodzinie jest syn pierworodny, tak w rasach jest rasa, której inne rasy winny uszanować prymat, nie czując się gorsze.

Bardzo źle, że zwłaszcza młodzi ludzie w Polsce wygalają sobie głowy. Bogu się to nie podoba. Nie jest to dobre. Należy nawet ograniczać się ze strzyżeniem bardzo krótkim jak rekrut.

C.P. : Czyli można byłoby powiedzieć primus inter pares (pierwszy między równymi).

Jezus: Można tak powiedzieć, dziecko.

Komu się jednak najwięcej dało od tego się jednak najwięcej wymaga.

Nie można też absolutnie zgodzić się na deprecjonowanie białej rasy w imię żydowskich i masońskich pragnień.

Biała rasa jest światłem cywilizacji na przestrzeni wieków a jej szczególnym przejawem jest rasa waszych przodków Ariów. Jak potem Lechitów. Białe rasy na przestrzeni wieków zawsze pragnęły demokracji, nawet jeśli miały królów, lub arystokracji, czyli rządów najlepszych. Nie miały tych pragnień ludy wschodnie.

Wasz brak dążenia do okazałości dla wychwalenia władcy obrócił się też przeciwko wam bo teraz nie macie budowli, czy ich szczątków, które byłyby znane od początku chrześcijańskiej Polski, dzięki czemu byłoby trudniej ukryć waszą przeszłość.

C.P. : Dziękuję Panie Jezu.

Chwała Tobie Chryste.

C.P. : Dzisiaj Panie Jezu dzień w którym św. Cyprian, biskup męczennik oddał życie.
Jezus: Tak a Ty kierowany natchnieniem otworzyłeś dzisiaj notkę biograficzną  o nim, chociaż nie pamiętałeś o tej dacie.
Wziąłeś jego imię choć głównie to było od Cypriana Kamila Norwida. On (biskup) pamięta o Tobie.

C.P. : Zwróciłem już, Panie, wcześniej uwagę na to, że mam umrzeć podobną śmiercią. On ścięty mieczem, ja rozstrzelany bo i teraz i w przyszłości w białej cywilizacji nie ma ścinania głów.

Jezus: Tak dziecko. Nadal się cieszysz na to, że będziesz męczennikiem ( o ile zostaniesz na mojej drodze).
C.P. : Tak Panie.
Jezus: Tak, bo zawsze tego chciałeś. Czym skorupka za młodu…:).

Lecz myślałeś sobie dziecko, że będziesz żył trochę po swojemu aż przyjdą takie czasy, Ty nie wyprzesz się Mnie i oddasz życie i załapiesz się na niebo. Męczeństwo jest koroną świętego życia. To nie jest wygrana na loterii.

Myślisz o Dyzmie ( dobrym łotrze) dziecko. Tak, ale on mnie poznał dopiero na krzyżu. Ty mnie znasz od czasu I Komunii.

C.P. : Chwała Tobie Chryste.
Jezus:  Na dzisiaj kończymy dziecko. Będziesz się jeszcze modlił ( i inne rzeczy, które zdążysz). ­

Otrzymał Cyprian Polak (Krzysztof Michałowski).