20 XII 2017 < cały przekaz>

Środa, 20 grudnia

Moje dziecko. Hamuj się gdy nie masz powodu być zniecierpliwionym. Powód musi być konkretny, nie zastępczy.

Około 10.00

Moje biedne dziecko. Jesteś chory a masz różne sprawy na głowie. Jutro też pojedziesz. Błogosławię Ci na tę podróż, pobyt w domu i powrót.

Ufaj dziecko

• Tak Panie.
  Chwała Tobie Chryste.

10.27

Przyjmuj wszystko spokojnie. Jeśli czegoś nie zrobisz – trudno. Zdawaj się na moją wolę i zawierzaj mi wszystko.

Mama raczej utrudnia ci a nie pomaga. Będę musiał podjąć decyzję co do niej.

Tak, dziecko, wiem, najlepiej abym uczynił cud dotyczący jej złamania i komplikacji po nim. Lecz na to nie zasługuje swoją postawą. Tak, to prawda, jej też w przeszłości dawałem Łaski, których nie mają inni, lecz teraz nie zasługuje.

11.18

Powiedziałem, dziecko, abyś się nie irytował, zwłaszcza gdy nie ma ku temu bezpośredniej przyczyny. Jeśli mi zawierzasz nie musisz obawiać się (myśleć o tym), że nie znajdziesz nikogo u siebie na ten krótki czas twojego pobytu kto wymieni, naprawi zawór abyście mogli odciąć wodę od mieszkania.

wróć do swoich obowiązków

18.30

Zapisz dziecko.

Twemu mieszkaniu nic się nie stanie. Możesz pojechać po Nowym Roku. Musisz sam zdecydować. Jesteś też przeziębiony. To Ci dziecko gwarantuję, że do początku stycznia rury nie pękną i nie zaleje waszego mieszkania tj, łazienki, kuchni. Do tego zresztą nie dopuszczę.

Jednak trzeba abyś wykonywał to co po ludzku należy wykonać.

• Chwała Tobie Chryste
  Dziękuję, Panie Jezu.

Około 21.30

Ty mi dziecko ufasz.

Twoja mama nie

i to jest różnica.

21.54

Nie martw się dziecko o finanse. Jest teraz tak, że potrzebujesz środki na kaucję za mieszkanie nim odzyskasz poprzednią. Nie tak wiele, ale trochę Ci brakuje.

Opublikuj to.

- Dziękuję Panie Jezu.