Orędzie Jezusa Chrystusa 6 III 2017. Pouczenia/ O charakterze człowieka i "charakterze" Anioła Stróża

Poniedziałek 6 III 2017

8.30

Pisz dziecko.

- Spodobała mi się wczoraj Twoja reakcja na to, że masz całkowicie zrezygnować z picia kawy prawdziwej.

Będzie to dobre nie tylko dla Twojego ducha, ale i ciała.

Kto jest przywiązany do ciała temu trudniej pojąć rzeczy Boże.

 

Dzisiaj powiemy sobie o czymś zgoła nowym.

Nowym dla Ciebie i dla innych.

O tym jak Mnie czczą zwierzęta, rośliny także i przyroda nieożywiona.

Miałeś kiedyś sen w którym rozmawiający z Tobą ptaszek ( w sposób telepatyczny jak to nazywacie) mający potrzeby i „horyzonty myślowe” gdyby odnieść do istoty inteligentnej, takie jakie są potrzebne ptakowi, powiedział Ci nieoczekiwanie: „My też wiemy o Chrystusie”.

Otóż to Mój synu. Przyroda ożywiona, a zwłaszcza zwierzęta mają tę wiedzę ( w różnym stopniu). Zwierzęta najbardziej rozwinięte więcej, mniej rozwinięte mniej.

(módl się teraz mój synu bo myśl uciekła Ci całkowicie w rejony spraw codziennych. Słowa te nie są Twoimi myślami, bo to Moje słowa, jednakże nie możesz ich zapisywać gdy skupiony nie jesteś na tym co robisz, a myślisz o czymś innym).

(pisz synu)

Objawia się tu też cecha Twojej skomplikowanej natury, Gdy Cię chwalą zaczynasz być „przesadnie skromny” w złym rozumieniu tego słowa.

Zamiast bardziej otwierać się na wiedzę, którą dla Ciebie daję, ale jeszcze bardziej dla innych ( W przypadku wiedzy. Pouczenia są najpierw dla Ciebie, potem dla innych. Udzielenie zaś z Bożej mądrości co do spraw, które nie są niezbędne do zbawienia, jest najpierw dla innych, a potem dla Ciebie. Dla tych co są odłączeni ode mnie, lub we mnie wątpią, albo zwątpili w Mój Kościół).

Jak widzisz Twój Jezus nie tylko musiał borykać się z ludzką naturą apostołów i ona mu bardzo przeszkadzała < Jest o tym u Valtorty C. P>, ale boryka się z ludzką naturą i później, a zwłaszcza dzisiaj. Apostołowie nie byli tak skomplikowani i poranieni jak pokolenia waszej cywilizacji, zwłaszcza jej schyłku, a już przede wszystkim pokolenie Twoje i późniejsze.

Skoro nie masz dyspozycji w znaczeniu spokoju ducha, który być może uzyskasz wieczorem, bo i Twój różaniec był niespokojnie odmawiany, to może wrócimy wieczorem gdy zapadnie zmrok, aby Cię nie ciągnęło w dalekie światy, gdy trochę słoneczko przygrzało moje dziecko.

Chętnie wzbiłbyś się i poleciał, ale jak widzisz jest chemtrails za Twoim oknem. Tak dziecko, wiedzą, że tu jesteś i dodatkowo dlatego tak sypią choć to tylko wioska.

Zatem ciesz się z ciepłego dnia bo i możesz przebywać w pokoju nie ogrzewając go i zawierzaj wszystko Mi.

Także swoją słabość dzisiaj z rana.

Wiem przecież, że wzięła się i stąd, że chciałeś na początku dnia umieścić przepisany wczoraj przed północą przekaz (druga część), postanowiłeś jednak odmówić II część różańca.

Potem byłeś w dyspozycji wobec nowego przekazu, a Ja przybyłem niezwłocznie.

Czułeś jakby, że Mój entuzjazm jest mniejszy, ale nie byłeś pewien.

Musisz mieć dziecko serce spokojne jak piszesz.

- Jak nie jedno Panie Jezu to drugie. Jak tutaj wypełnię (na pewnym minimum) to tutaj nie dostaje.

- Człowiek doskonali się do końca życia: W Bogu, a i po śmierci w sposób o wiele trudniejszy (w czyśćcu) , a i w Niebie jak wiesz <Fulla Horak. C.P> pnie się do góry o ile nie zajął od razu przeznaczonego mu miejsca, co zdarza się wyjątkowo rzadko.

 

(pisz dziecko)

Wielu z tych, którzy Mnie kochają mało, nie pamiętają o Mnie, mają poglądy lewackie jak wy to mówicie, taka wiedza o zwierzętach, roślinach i przyrodzie nieożywionej czy i jak Mnie czci będzie potrzebna by przyjść do Mnie.

A tutaj mój uczeń nie sprostał.

I co będzie moje dziecko?

- Ukarz mnie Panie.

- Jakbym tak karał to bym nawet apostołów nie miał. Ale Twój Pan nie jest Bogiem karzącym a nieskończoną miłością. Pochyla się nad słabościami ludzi i chce w nich mieszkać. I mieszka prawdziwie w nich, którzy przyjmują go w Komunii Świętej. Mieszka realnie, choć w większości nie przyjmowany jest tak jak winien.

- Wyjaśniłem jak to należy czynić w (podaj adres internetowy synu)
 http://cyprianpolakwiara.blogspot.com/2016/11/jak-mamy-zyc-jesli-przyjscie-panskie.html

Trzymajcie się tego i najlepiej sobie wypiszcie. Wypiszcie ręcznie aby umysł wasz to lepiej pamiętał i aby to był wasz charakter pisma.

Tak moje dziecko to problem Twojej natury, nie tylko niespokojnego ducha.

Mówiłeś sobie od dawna, Tyle a tyle wystarczy. Uznałeś, że jest Ci potrzeba erudycja taka jaka wystarczy pisarzowi czy literatowi utrzymującemu się ze swojego pióra.. Czyli wiedza o wszystkim, ale w żadnej nie wielka.

Wyjątkiem był u Ciebie Smoleńsk, ale tutaj chodziło raczej o tropienie, rozwikłanie tajemnicy, nie o zdobycie wiedzy.

A i to w pewien sposób zaczęło Cię po kilku latach mniej interesować. Choć tu znów nie jest u Ciebie sprawa jednoznaczna, bowiem wzięło się to też z tego, że inni zaczęli pomijać spostrzeżenia Twoje i praktycznie jednej tylko jeszcze osoby i uznałeś, że w tych warunkach nie możesz iść dalej.

Zawsze miałeś wymagania moje dziecko. Wobec siebie też, ale i wobec innych, wobec Boga.

Niewielu mało nawet wierzących reagowało tak jak Ty na uzdrowienie paralityka, który już miał 40 lat: „ A kto mu wróci te 40 lat, przede wszystkim najlepsze lata życia, młodość".

To też moje dziecko Twoja skłonność do melancholii, ale i trochę do złego, większa niż u przeciętnego człowieka, a także niż u przeciętnego „inteligenta”.

Za to nie jesteś letni, nigdy nie byłeś.

I to jest kłopot z wami ludźmi, którzy powzięli trochę wiedzy, często zafałszowanej, albo z gruntu nieprawdziwej, a nie pragną Bożej mądrości. Bożej mądrości budząc się i zasypiając. Bożej mądrości przez cały dzień.

Tak dziecko miałeś i masz (od czasu dojrzewania, szkoły średniej) po trosze naturę dekadenta i do tej pory się jej całkiem nie wyzbyłeś. I wiele innych, często sprzecznych ze sobą cech.

Popatrz gdybym na apostołów wybrał sobie „mędrców ówczesnych czasów” byłoby z nimi jeszcze trudniej niż z nieokrzesanymi, jak Piotr.

Miałeś przeczucie 20 lat temu i więcej, że z pewnej ospałości, skłonności do dekadencji, która trochę odziedziczyłeś w genach, że z tego wyrwie Cię Apokalipsa i to co poprzedza. Ona już jest i właśnie jesteś wyrywany z tego co Ci niepotrzebne, a co nie prowadzi do Mnie.

Ale wizja Twojej natury jest potrzebna i innym aby widzieli, że nie prowadzę do Siebie tylko dzieci poczciwe i proste, i że nawet taki dar, jak dar Mego Słowa nie jest tylko dla takich.

Duch Twój był zawsze niespokojny, choć trochę ospały, kontestujący też rzeczywistość wokół siebie, jaka ona by nie była.

Byłeś i konserwatystą i monarchistą, miałeś i ducha anarchistycznego równocześnie. Przy tym wszystkim lubisz porządek i gdy ludzie stosują się do przepisów, czego zwłaszcza Polacy unikają chętnie.

Lubiłeś kochać i nienawidzieć pełną piersią, ale jak sam mówiłeś byłeś bardziej sentymentalny niż romantyczny w sposób gorący.

Pan Bóg nad wszystkim czuwa. Patrzy, dotyka. O ile nie jest grzeszne pochyla się z wyrozumiałością.

Jak jednak powiedziałem do Ciebie. Twoja osobowość, jaka by nie była, ma Mi służyć. To wszystko Boga. Wszystko Moje o ile Mi oddasz.

Twoje cechy nie zniknęły i Ja o nich pamiętam bardziej niż Ty. I o tym, że jesteś pełen sprzeczności.

To zaś wszystko Mi oddawaj, a Ja przekuję na rzecz użyteczną.

To wszystko, jeszcze raz powtarzam, ma służyć Mi, Twojemu zbawieniu i pomocą braciom Twoim, ratowaniu dusz ludzkich.

- Jezu ufam Tobie.

- Jak pamiętasz gdy przyśnił Ci się Twój Anioł Stróż.. Byłeś zdziwiony, bo była w nim jakby pewna nie pokora, „charakterek” używając waszego polskiego określenia.

Nie nazwiemy tego nie pokorą. To drugie też rozumiemy na ludzki sposób tutaj. Jednakże jest w tym niemało prawdy.

Twój Anioł stróż nie jest „grzeczny i pokorny” mówiąc po ludzku, równocześnie oczywiście wielbi Majestat Boga, jest pełen pokory i uwielbia pokorę NMP.

Dlatego Cię wybrał, bo jak wiesz szuka natury podobnej do siebie, najbardziej podobnej. Równocześnie, jak doskonale pamiętasz, nie patrzył na Ciebie łagodnym okiem pełnym akceptacji, a chodziło głównie o nieczystość. On zaś jest święty i czysty, a złoty pasek na jego pasie to symbolizował.

Wygląd miał też trochę łobuzerski.

Tak, dobre duchy nie mają , oczywiście, cech osobowości takich jak wy, tym bardziej, że podlegliście skutkom grzechu, a one są w Bożym Świetle. Różnią się [jednak, między sobą]. Każdy ma osobowość mówiąc ludzkim językiem. I każdy ma indywidualny odpowiednik ludzkiego charakteru. Każdy kształtuje się nieco inaczej choć jest w Bożym świetle.

Jedni też mają tę „osobowość” [bardziej] używając nadal ludzkich przybliżeń, inni mniej. Jedni są bardziej „spokojni”, inni „gwałtowni”.

I niech to nikogo nie dziwi, pewne podobieństwo, choć niedoskonale oddane ludzkim językiem, jeśli Bóg powiedział, że stworzył człowieka na obraz i podobieństwo swoje.

(Na tym zakończ Moje dziecko.

Czy będziesz pisał wieczorem zobaczymy

Jak i widzisz do Mojego przekazu trudno

Jest Ci się wciągnąć. Taka jest natura człowieka

Nie tylko Twoja.)

Poleć się dziś szczególnie Duchowi Świętemu. Dziękuj Mu za wszystko i wspominaj waszą pierwotną ( U Ciebie) łączność, dziękuj Mu za nią i wynagradzaj.

Błogosławię ci na ten dzień.

W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

Amen.